Σήκω Λενιῶ μου κι ἄνοιξε- Ξύπνα πουλάκι μ' τὸ πρωί- Ἄσπρα μου πουλιά.

 Ὁ σκάρος εἶναι ἐμπνευσμένος ἀπὸ τὴν φύση, ἀπὸ τὸν ἄνεμο καὶ τὶς μελωδίες τῶν πουλιῶν. Δὲν θὰ ἦταν ὑπερβολὴ νὰ ποῦμε ὅτι ἀποτελεῖ θεμέλιο λίθο τῆς παραδοσιακῆς μουσικῆς τοῦ Ἠπειρωτικοῦ κορμοῦ τῆς Ἑλλάδος. Πάνω του πατοῦν καὶ κτίζονται ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέρη τοῦ τραγουδιοῦ, τὸν μιμοῦνται ἕνα ἕνα τὰ ὄργανα, μὲ τὶς ἰδιαιτερότητές του τὸ καθένα. Καὶ ἔτσι λαμβάνει μέρος ἡ μαγεία.


Τὸ παρακάτω εἶναι ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα ἀληθινῶς παραδοσιακὰ γλέντια ποὺ γίνονται σήμερα. Ἡ τριανδρία Κοτσίνης, Μπόνιας καὶ Σερμπεζὴς ἀποτελοῦν ἡλιαχτίδα γιὰ τὴν μουσικὴ παράδοση σήμερα, μὲ σοβαρὲς ἐρμηνεῖες καὶ σεβασμό στὸν φωτεινὸ χαρακτήρα τῆς Ἑλληνικῆς μουσικῆς, τὸν τόσο ἀταίριαστο μὲ τὰ γυφτοειδὴ ἐρεβώδη ζιζάνια ποὺ τὴν μπολιάσαν βιαίως ἐδῶ καὶ δεκαετίες.

Ἐπίσης τέτοιες ἐκτελέσεις εἶναι σημαντικὲς διότι παίρνουμε μία ἰδέα γιὰ τὸ πῶς ἦταν ἡ δημοτικὴ μουσικὴ πρὸ αἰώνων, μιὰς καὶ τὸ κλαρίνο ἦλθε μετὰ τὴν ἐθνεγερσία, θέμα ποὺ θὰ ἀναλυθεῖ μελλοντικά.
Καλὴ ἀπόλαυση, καὶ μὴν ξεχνοῦμε, καλὸ εἶναι νὰ τὰ ἀποθηκεύουμε!